Het was woekeren met de ruimte, om het gewenste programma binnen de contouren van het bestemmingsplan te krijgen. Maar in een constructieve dialoog met de opdrachtgeefster is dat goed gelukt.

Het resultaat zijn twee elementen die in elkaar zijn geschoven. Het ene element is een zinken schil, een wand doorlopend in twee dakvlakken, met glazen wanden richting tuin en bos. Het andere element is een houten doosje, waarvan de wanden vanwege het bestemmingsplan doorlopen in een steil hellend dak, met dezelfde bekleding als de gevel.

Ondanks de beperkte oppervlakte, is het resultaat ruimtelijk, met een hoog dak in de woonkamer en een vide als verbinding tussen boven en beneden. De verbondenheid met de buitenruimte door de grote glazen wanden, wordt versterkt door de overstekende dakranden van de woonkamer.